“Ik heb het nog nooit aan iemand verteld…” Met die woorden begint Sarah De Bie, de vrouw van Wout van Aert, een emotioneel verhaal dat diep raakt in de wereld van het profwielrennen.

Tranen rollen over haar wangen terwijl ze terugblikt op de donkerste periodes in het leven van haar man. Periodes waarin fysieke pijn door zware blessures, immense mentale druk en een beklemmende eenzaamheid hem in stilte verteerden. Alles om geschiedenis te schrijven in de wielersport.

Wout van Aert, de Belgische superster, is voor velen een symbool van onbreekbare wilskracht, maar achter de schermen betaalde hij een hoge prijs voor zijn indrukwekkende overwinningen en veerkrachtige comebacks.

Het leven naast een topwielrenner als Wout van Aert is allesbehalve glamourous. Sarah De Bie, zelf een sterke vrouw die het gezin draaiende houdt met hun twee zoontjes, Georges en Jerome, getuigt hoe moeilijk het is om telkens weer op te staan na een val.

“Je vraagt jezelf af of het het allemaal wel waard is,” zei ze onlangs in een interview na een van zijn triomfen. De zware crash in Dwars door Vlaanderen in 2024, gevolgd door andere blessures, liet diepe sporen na.

Niet alleen fysiek – gebroken ribben, sleutelbeen, longkneuzingen – maar vooral mentaal. Wout moest maanden revalideren, vaak alleen in hotelkamers of trainingskampen, ver van zijn familie. De eenzaamheid knaagde, de druk van verwachtingen woog zwaar. Hij vocht in stilte, zonder te klagen, omdat hij wist dat opgeven geen optie was.

Toch is het juist die stilte die Sarah het meest pijn doet. “Hij houdt alles binnen,” vertelt ze met gebroken stem. “De pijn, de twijfels, de angst dat het nooit meer hetzelfde zal worden.

Ik zie hem lijden, maar hij wil ons beschermen.” Als moeder en partner moet zij de rots in de branding zijn, terwijl ze zelf worstelt met de emoties.

De nachten waarin Wout wakker lag van de pijn, de dagen waarop de mentale druk hem bijna brak – het zijn verhalen die zelden het daglicht zien in de wielerwereld. Maar Sarah breekt nu de stilte, omdat ze wil dat fans begrijpen wat er achter de heroïsche overwinningen schuilt.

Denk aan die indrukwekkende triomfen: de groene trui in de Tour de France, zeges in de Strade Bianche, monumenten als Milaan-San Remo. Wout van Aert schreef geschiedenis als een van de meest veelzijdige renners ooit, een moderne Belgische wielerlegende naast iconen als Eddy Merckx. Zijn veerkracht is legendarisch.

Na elke zware blessure kwam hij sterker terug. De comeback in de Giro d’Italia, waar hij een spectaculaire gravelrit won, was een emotionele ontlading voor het hele gezin. Sarah stond daar met tranen in de ogen, trots maar ook opgelucht. “Eindelijk weer een moment van vreugde na al die ellende.”

Maar wat maakt Wout van Aert zo bijzonder? Het is zijn absolute toewijding. Hij traint tot het uiterste, offert alles op voor die ene kans op glorie. De mentale druk is enorm: verwachtingen van sponsors, ploeg, fans en zichzelf.

In een sport waar één valpartij een seizoen kan verwoesten, moet hij telkens opnieuw bewijzen dat hij tot de top behoort. En dat doet hij, keer op keer. Zijn terugkeer na blessures tilt het erfgoed van het Belgische wielrennen naar een hoger niveau.

Jongere renners kijken naar hem op, zien hoe je doorzet, hoe je vecht tegen de eenzaamheid van het profbestaan.

Sarah benadrukt hoe belangrijk familie is in dit alles. “Zonder ons zou hij het niet redden,” zegt ze. Thuis vindt Wout de kracht om door te gaan. De lach van zijn kinderen, de steun van zijn vrouw – dat zijn de momenten die hem opladen. Toch blijft de wielerwereld keihard.

De eenzaamheid tijdens trainingsstages in Spanje of hoogtekanpen, de stilte na een teleurstellende koers. “Hij praat er niet over, maar ik weet het,” fluistert Sarah. Voor het eerst deelt ze deze kant van het verhaal, omdat ze hoopt dat het anderen sterkt.

Andere rennersvrouwen herkennen zich erin, getuigen van dezelfde struggles.

Wout van Aert is meer dan een renner; hij is een vechter die geschiedenis schrijft met elke pedaalslag. Zijn overwinningen zijn niet alleen sportief, maar ook persoonlijk. Ze getuigen van een man die pijn, druk en eenzaamheid overwint om te schitteren.

Sarahs tranen zijn tranen van trots, van liefde, van opluchting. “Hij heeft het verdiend,” zegt ze. En inderdaad, de Belgische wielerlegende verdient alle lof voor zijn veerkracht.

In een tijd waarin mentale gezondheid in de sport steeds meer aandacht krijgt, is dit verhaal een eye-opener. Achter elke glimmende trofee schuilt sacrifice. Wout van Aert en Sarah De Bie tonen dat ware grootheid komt met littekens. Hun verhaal inspireert: doorzetten, zelfs in de donkerste momenten.

Want uiteindelijk leidt die weg naar onsterfelijke glorie in het Belgische wielrerfgoed.

De wielerwereld houdt de adem in voor wat nog komt. Met Wout van Aert aan het front, gesteund door zijn sterke vrouw, belooft de toekomst nog meer epische hoofdstukken. Een legende in opbouw,