“Ik kies voor rust”: de moedige laatste keuze van Siska De Ruysscher (26)

“Ik was dertien jaar toen ik dood wou. Ik heb ertegen gevochten, heb elke denkbare therapie geprobeerd. Maar het is genoeg geweest, ik kies voor euthanasie.” Met die aangrijpende woorden deelt Siska De Ruysscher (26) haar beslissing om in november uit het leven te stappen.

Het jonge leven van Siska leek gevuld met licht en avontuur. Nog deze zomer werkte ze met olifanten in Thailand, stond ze op het podium met Goldband en poseerde ze trots naast Pommelien Thijs. Maar achter die glimlach schuilde een jarenlange strijd tegen psychisch lijden dat steeds zwaarder werd.

“Opstaan, kleren aandoen — zelfs de kleinste dingen zijn een onmogelijke strijd geworden,” vertelt ze openhartig. “Ik heb alles geprobeerd: therapieën, medicatie, gesprekken. Maar er komt een punt waarop je beseft dat je enkel nog overleeft, niet meer leeft.”

Siska spreekt met sereniteit over haar keuze. Niet uit wanhoop, maar uit vermoeidheid en het verlangen naar rust. “Ik heb mijn best gedaan. Ik heb gevochten, gelachen, gereisd. Maar nu wil ik vrede vinden.”

Haar verhaal raakt velen diep, niet enkel door haar moed om openlijk te spreken over euthanasie bij psychisch lijden, maar ook door haar eerlijkheid over de grenzen van menselijke veerkracht.

In november neemt Siska afscheid — niet als iemand die opgeeft, maar als iemand die haar eigen rust kiest, na jaren van vechten tegen een onzichtbare storm.