Nee. De Wever is nog niet onderweg naar de koning. De topministers blijven verder onderhandelen. Maar waarom duren die gesprekken altijd zo lang? Waar zullen ze het geld vandaan halen? En hoe groot is de kans op nieuwe verkiezingen? Karel Lattrez, politiek journalist bij VTM NIEUWS, beantwoordt vijf lezersvragen. “In de VS doet Trump het allemaal alleen, maar hier moet De Wever wél de belangen van vijf partijen en hun kiezers verzoenen.”

Karel Lattrez: “Ik denk niet zozeer dat het loon van de ministers een probleem is – ongeveer 10.000 euro netto per maand -, maar wel het aantal ministers. In ons land hebben we er zowat vijftig in zes verschillende regeringen. Er zijn geen plannen om het aantal regeringen te veranderen, want dan moet je een staatshervorming uitvoeren waar heel wat partijen niets van willen. Dus daar gebeurt niets.”

“Maar het idee van een aanwervingsstop bij ambtenaren ligt wel op tafel. De federale overheid geeft namelijk 10 miljard euro per jaar uit aan de lonen van ambtenaren en politici, maar ook aan cipiers en politiemensen. Er is ook het idee van een indexsprong (wat betekent dat de automatische aanpassing van de lonen aan de inflatie één keer wordt overgeslagen, red.) op hun lonen – lees: ook dat van de ministers.”

“Ik vrees dat de politiek zo werkt. In een bedrijf heb je één doelstelling waar iedereen naartoe werkt. Hier heb je een regering met de doelstellingen van vijf partijen: MR wil minder belastingen terwijl Vooruit en CD&V willen dat de rijken meer bijdragen. En anders dan in een bedrijf heb je hier niet één baas die kan beslissen. Tot grote frustratie van Bart De Wever. In ons land werkt het zo: geven en nemen zodat iedereen op het einde tevreden is. In de VS doet Amerikaans president Donald Trump het alleen – en dus heel snel, maar hier moet De Wever wél de belangen van vijf partijen en hun kiezers verzoenen.”

“Het klopt dat wie meer verdient, meer wint bij een indexering. Doe je een indexsprong, dan verliezen de rijke mensen dus meer. Maar op een hoog loon doet dat toch minder pijn. Wie weinig verdient, heeft méér aan een indexering. Dus is het idee dat je de middenklasse iets afneemt bij een indexsprong. Mensen verliezen koopkracht: het leven wordt duurder, maar het loon stijgt eventjes niet mee. Ziedaar de schrik van MR om dat in Wallonië uit te leggen, of Vooruit en CD&V in Vlaanderen.”

Waarom aan het geld zitten van de bevolking die werkt en belastingen betaalt?

“De Wever zal ons allemaal proberen uit te leggen dat hij nét de mensen die werken iets meer zal belonen. In zijn droomplan stijgt de btw die iedereen betaalt in de supermarkt, op de energiefactuur en bij verbouwingen. Maar daarna komt er een fiscale hervorming waarbij wie werkt méér nettoloon overhoudt. De regering zal zo op twee manieren een belastingkorting geven. De vraag is nu: hoeveel neemt de regering via de btw en hoeveel geven ze via de fiscale hervorming. Dat weten we nog niet.”

We moeten toch niet opnieuw naar de stembus?

“Dat scenario is écht veraf. Geen enkele partij heeft iets te winnen bij verkiezingen, omdat het palmares van de regering-De Wever zo goed als nul is. De pensioenhervorming is nog niet in orde, de meerwaardebelasting van Vooruit ook niet, er is nog geen fiscale hervorming voor CD&V. Les Engagés en MR hebben het dan weer lastig in de peilingen. Maar Georges-Louis Bouchez heeft wel de twee enige trofeeën van deze regering binnen: de kernuitstap is geschrapt en de werkloosheid beperkt in de tijd. Al denk ik ook niet dat hij verkiezingen wil want wie weet speelt hij z’n dertig procent kwijt.”