Mathieu Terryn openhartig over moeilijke periode in ‘De expeditie’, die meteen loodzwaar begint: “Moest mezelf opnieuw graag leren zien” © Play

tv

De acht deelnemers van ‘De expeditie: Patagonië’ zijn aan hun tocht begonnen, en de start is er meteen één om u tegen te zeggen: een loodzware rugzak en een ijskoude rivieroversteek. Voor Bazart-frontman Mathieu Terryn krijgt de expeditie een dubbele laag: “Ik wil eigenlijk gewoon tonen dat het nu allemaal anders is.”

KIJK. Expeditieleden trotseren eerste hindernis

De sfeer tijdens de tweedaagse voorbereidende stage in Noord-Frankrijk zit meteen goed. De expeditieleden maken uitgebreid kennis met elkaar en er wordt uitbundig gelachen. Maar het is op dat moment ook dat gevangenisdirecteur An Janssens zich nog wat onwennig voelt in de groep vol showbizzfiguren.

“Ik ken eigenlijk niemand, tenzij vanop tv”, zegt Janssens. “Zeven mensen die uit de showbizz komen en ik niet. Ik ga niet zeggen dat ik starstruck ben, maar je voelt je altijd wel een beetje geïntimideerd door van die bekende mensen.” Dat was Hakim Chatar ook al opgevallen. “Ik voel me wel wat de vreemde eend in de bijt, dat is wel een feit”, geeft Janssens toe. “Vreemde eenden zijn de leukste eenden”, probeert Hakim haar gerust te stellen en met succes. “Dat is waar. Speciallekes zijn ook nodig.”

Grote droogtrommel

De natte schoenen van in het riviertje blijven de expeditieleden wel achtervolgen. Maar Mathieu Terryn en Jelle Cleymans hebben een ‘hack’ gevonden voor hun sokken. “Dat met die kousen in uw onderbroek, dat is een dikke win”, klinkt het bij de Bazart-frontman. “In het begin was dat wel wat koud, maar nu komen ze precies net uit de droogkast.” Cleymans pikt in: “Jij hebt zeker een grote droogtrommel.”

De sfeer zit dus goed, al voorspelt Amelie Albrecht dat dat niet zal blijven duren. “Goed dat de stage maar twee dagen duurde, want ik denk dat we nog lelijke kanten van elkaar gaan zien in Patagonië”, vertelt ze. “Als iedereen echt begint te vloeken of kwaad wordt.”

Kutperiode

Na de fysieke tests bij prof. inspanningsfysiologie Katrien Koppo aan de KU Leuven en voorbereidende trainingen is het dan eindelijk tijd om te vertrekken. Maar nog voor de afreis naar Patagonië toont Mathieu Terryn zich van zijn meest kwetsbare kant en blikt hij terug op een zwaar jaar. De zanger ging met zijn ex-vrouw en jeugdliefde Marie Wynants na een huwelijk van drie jaar uit elkaar.

“Ik ben eigenlijk nog nooit zo gelukkig geweest”, zegt Mathieu Terryn nu, voor vertrek. Zijn nieuwe vriendin Bregje Iding geeft hem een lift naar de luchthaven. “Dat is niet raar om te zeggen, want het is een hele journey geweest.”

Mathieu Terryn en zijn vriendin Bregje Iding. © Play

“Ik heb wel een redelijke kutperiode achter de rug”, reflecteert Mathieu. “Ik heb al veel uitgesproken dat ik niet gelukkig was met mijzelf.” Volgens de Bazart-frontman was dat te wijten aan het leven waar hij in zat, de status die hij had en wie hij dacht dat hij moest zijn. “Ik heb veel gedaan om mijzelf terug graag te zien en mijzelf terug te vinden. Ik wil eigenlijk gewoon tonen dat het nu allemaal anders is. It’s been a ride.”

Mathieu Terryn en zijn vriendin Bregje Iding © Play
Realitycheck

Eenmaal aangekomen in Patagonië krijgt iedereen een eigen verantwoordelijkheid toegewezen. Net als tijdens de voorbereidingsstage nemen Jelle Cleymans en Amelie Albrecht de navigatie voor hun rekening. Amber Broos is de plaatselijke weervrouw – een vitale rol om de grillige weersomstandigheden te interpreteren. An Lemmens schoolde zich om tot outdoor medic, terwijl Mathieu Terryn dagelijks contact zal houden met het basecamp. De kampverantwoordelijken zijn Pedro Elias en An Janssens en Hakim Chatar krijgt de rol van sanitair verantwoordelijke.

© Play

Wanneer alle taken verdeeld zijn en de rugzakken tot de nok gevuld zijn, wordt de groep gedropt bij Lago Plomo. Omringd door imposante bergen starten ze aan hun expeditie. “We gaan het moeten doen met elkaar en met wat er in die rugzak zit. That’s it. Verder is daar niets”, beseft Terryn.

“We worden gedropt op een strand met de vlag daarop geplant. Dat beeld alleen al: dit is het. Weg beschaving, hallo expeditie”, vult An Lemmens aan. Ook Jelle voelt dat het menens is: “Ik was heel blij dat we er eindelijk aan begonnen. Maar het was ook meteen een realitycheck. Het gewicht van de rugzak is… eerlijk. Dan weet je dat het geen walk in the park zal worden.”

© Play
Radio Patagonia

Na een uur stappen zorgt Hakim voor een eerste opkikker. Hij heeft als verrassing een klein muziekboxje bij. “Ik heb iets mee dat ons heel de tocht zal entertainen”, verzekert Chatar. “Ik breng dagelijks leuke radiobulletins en als iemand een boodschap nodig heeft van het thuisfront: die heb ik ook voor jullie!” De groep reageert laaiend enthousiast. “Radio Patagonia is het beste cadeau”, klinkt het.

De vreugde is echter van korte duur. Tijdens de voorbereidingsstage trokken de deelnemers nog door een kabbelend beekje in Noord-Frankrijk, maar in Patagonië is het andere koek. Op de eerste dag stuiten de expeditieleden al na enkele uren op een stevig stromende rivier.

© Play

Expeditieleider Koen waarschuwt: “Alle clipjes van de rugzak moeten los. Als er iets gebeurt, moet je je rugzak meteen kunnen loslaten. De rugzak is altijd minder belangrijk dan wijzelf.”

IJskoud

Per twee of drie haken ze in elkaars armen en trotseren ze de sterke stroming. “Die rivier ziet er prachtig uit, maar je zet je voeten gewoon in gletsjerwater. IJskoud”, zegt Pedro Elias. An Lemmens bevestigt: “Het is een heel ander gevoel om gewoon een beekje over te steken dan een rivier met stroming. Als je alleen stapt, word je onderuit gehaald door de stroming.”

© Play

De eerste dag zet meteen de toon voor de rest van de dertien dagen durende tocht, zo beseft Amelie Albrecht. “Na elke hoek die je omgaat, is er een nieuw landschap en een nieuw uitzicht. Dat wisten we op voorhand en dat klinkt supermooi. Maar eigenlijk wil dat gewoon zeggen dat na elke hoek die je omgaat, er een nieuwe hindernis is”, bedenkt ze zich.