Een broedermoord in Brussel. In de eerste ronde van de European Open in Brussel heeft Raphaël Collignon zijn landgenoot Zizou Bergs uitgeschakeld in een beklijvend Belgenduel. Bergs mikte nochtans hoog in dit toernooi voor eigen publiek, maar hij vond zijn zelfvertrouwen te laat terug. Collignon bevestigde zijn stormachtige ontwikkeling met een mature match.

Een Belgisch hoogmoment in Brussel.

Op de European Open keken Zizou Bergs en Raphaël Collignon elkaar in de ogen in de eerste ronde van het toernooi. En dat de nieuwe vaandeldragers van het Belgische mannentennis met knaldrang hun clash benaderden, werd al snel duidelijk.

Tekenend: na 20 minuten stond het nog maar 1-1.

Beide Belgen deden het thuispubliek meteen de decibels in de lucht jagen met krachtig en gevarieerd tennis. Dat de twee elkaar door en door kennen, was even vaak een voor- als een nadeel voor hen, maar voor het publiek bracht het vooral spanning.

De twee hielden elkaar dan ook lang in evenwicht, maar bij 4-4 begon Bergs toch even te twijfelen. Collignon, die immer secuur bleef, hield het hoofd koel en pakte dan toch een eerste break – en meteen ook de eerste set.

En dat was toch een deukje in het pantser van Bergs, die ook in het begin van de tweede set op zoek was naar zichzelf. Pas op, hij speelde degelijk, maar de echte sprankel ontbrak bij de anders flamboyante Belg. Meteen moest hij de eerste game aan Collignon laten.

Lang leek de wedstrijd zo af te stevenen op een prestigieuze zege voor Collignon, maar in het slot van de tweede set vond Bergs plots zijn vertrouwen terug. Alsof hij het mes op de keel nodig had om boven zichzelf uit te stijgen.

Hij kreeg iedereen recht op de banken en draaide het momentum alsnog om. Genoeg om een tiebreak uit de brand te slepen. Met een gebalde vuist leek hij vertrokken voor een comeback.

Maar het slotoffensief kwam uiteindelijk te laat. Collignon bevestigde wat hij dit jaar toonde. Hij dwong Bergs opnieuw in het defensief, liet zijn hoofd niet gek maken en knalde uiteindelijk het matchpunt voorbij zijn Belgische concurrent.

Toch een verrassing voor Bergs, die hoog mikte in zijn thuistoernooi. Collignon mag de vlag vanaf nu met trots verder dragen.