De begrotingsgesprekken gaan maandag een beslissende fase in. Dan start een driedaagse marathon die moet uitmonden in een akkoord vóór de deadline van 6 november. Lukt dat niet, dan moet de premier naar de koning stappen om uit te leggen waarom er géén deal is.
Wat opvalt bij die begrotingsgesprekken: er wordt gewacht tot op het allerlaatste moment. Een aanpak die de druk spectaculair verhoogt en waarin vooral Bart De Wever een stevige strategische rol speelt.
Marathonoverleg moet knopen doorhakken
Volgens Het Nieuwsblad schuiven de onderhandelaars vanaf maandag drie dagen lang non-stop aan tafel. De gesprekken gaan door “tot aan de finish”. Het akkoord moet dan op woensdag of donderdag vallen.
Er ligt veel op tafel. De finale beslissingen moeten nog genomen worden, wat de druk ongezien groot maakt.
Twee gevoelige dossiers
In de slotfase komen twee gevoelige thema’s opnieuw op tafel:
- een mogelijke btw-verhoging
- een indexsprong
Beide pistes raken rechtstreeks aan de portemonnee van gezinnen en werknemers. Daardoor doen ze al weken stof opwaaien. De partijen proberen elkaar te vinden, maar de uitkomst blijft onzeker.
Timing roept vragen op
Dat de beslissende gesprekken pas zo laat worden ingepland, roept vragen op over de werkwijze van de premier.
Het Nieuwsblad wijst erop dat hij vaker pas op het laatste moment tot resultaten wil komen: wachten, druk opvoeren en dan op de valreep een akkoord binnenhalen. Het zorgt voor extra spanning in de onderhandelingskamer.
Alle ogen op Bart De Wever
Achter de schermen speelt Bart De Wever een sleutelrol. Hij moet mee richting geven aan het eindresultaat, maar tegelijk hoedt hij zich voor beslissingen die politiek kunnen afstralen op hem en zijn partij.
De druk is dus groot, en de keuzes die nu gemaakt worden, kunnen gevolgen hebben voor de komende maanden én voor zijn positie in de Vlaamse en federale politiek.
Volgende week duidelijkheid
Op donderdag zou duidelijk moeten zijn of een akkoord uit de bus komt.
Tot die tijd blijft het afwachten hoe de gesprekken verlopen, welke richting er wordt gekozen en of alle partijen de risico’s willen nemen die nodig zijn om een akkoord rond te krijgen.
