Ella Leyers (37) heeft zich zondag van haar meest romantische kant laten zien in het VRT-programma ‘Vrede op aarde’. Tijdens het juryberaad in de Ardense chalet blikte ze terug op haar persoonlijke hoogtepunt van het jaar: de liefde voor televisiemaker Jan Eelen (55). “Dit is de eerste keer ooit dat ik voel: het klopt”, vertelde ze.
Leyers deelde meer details over haar relatie tijdens een segment waarin de juryleden terugblikten op een bijzonder moment uit het afgelopen jaar. Ze koos voor een herinnering aan een reis naar Noorwegen, die ze samen met Eelen maakte. “Dat was de allermooiste plek waar ik ooit ben geweest. En dan bedoel ik vooral mijn gezelschap”, vertelde ze liefkozend.
De sleutel tot hun geluk is een jarenlange vriendschap. Leyers en Eelen kennen elkaar al jaren vanop de werkvloer bij productiehuis Woestijnvis. De laatste jaren werkten de twee zelfs als rechtstreekse collega’s bij ‘De ideale wereld’. “In het voorjaar zijn wij smoorverliefd geworden op elkaar”, aldus Ella. “Het kan niet op. Ik ben 37 jaar geworden, en dit is de eerste keer ooit dat ik voel: het is spannend, ik ben verliefd en het klopt ook. Dat geeft mij rust en dat is zalig.”
“Blij dat ik gewacht heb”
In gesprek met HLN ging Leyers onlangs al dieper in op dat gevoel. “Het zalige is dat wij elkaar echt goed kennen, want we waren al bevriend sinds mijn 34ste”, vertelde ze toen. Die vriendschap zorgde ervoor dat Ella haar masker kon laten zakken. “Ik vond het in relaties altijd moeilijk om echt helemaal te durven tonen wie ik ben. Op dat vlak is er iets perfectionistisch aan mij. Hoewel ik weet dat het niet de bedoeling is om de schone schijn op te houden, vind ik het moeilijk dat los te laten.”
Ze bekende dat ze in het verleden vaak twijfelde aan zichzelf in de liefde. “Ik heb lang gedacht dat ik veel te perfectionistisch en veeleisend was, waardoor de lat best heel hoog kwam te liggen”, klonk het. “Iemand vertelde me ooit: hoe langer en hoe meer ervaring je hebt met relaties, hoe groter je referentiekader wordt. Er zal altijd wel iemand zijn die liever was, maar die was misschien niet grappig of intelligent.”
Bij Jan was dat anders. “Met hem babbelde ik na een weekend vaak over mijn stommiteiten of minder fraaie dingen waarvoor ik me schaamde. Hij wist al wie ik was”, vertelde ze. Haar conclusie is dan ook duidelijk: “Nu ben ik heel blij dat ik toch zo lang gewacht heb op de liefde.”
