Op 26 september 2023 reed een nu 77-jarige automobiliste zeventiger Marius Janssen in Hamont aan. Hij kwam op de motorkap terecht en de rechterzijspiegel brak af. “Ik heb niets gezien of gehoord.” Drie maanden later overleed de fietser uit Budel aan de gevolgen van het ongeval. De vrouw riskeert een celstraf voor vluchtmisdrijf.

Het ongeval gebeurde rond 15.10 uur in de Stationsstraat in Hamont. De politie HANO zag een man op de rijbaan liggen. De 75-jarige Nederlander werd in kritieke toestand met een zwaar hersenletsel naar het ZOL in Genk gebracht. Na een lange lijdensweg zou de man op 13 januari 2024 overlijden. Een derde longontsteking werd hem fataal.

Een spoor naar wie hem had aangereden, was er niet. Enkele bouwvakkers in de buurt hadden een zware klap gehoord en de hulpdiensten verwittigd. Een getuige had een voertuig met een Nederlandse nummerplaat opgemerkt. Een dag na het ongeval zou de vrouw, eveneens uit het Nederlandse Budel, zich bij de politie aanmelden.

Maandag stond de verdachte op een emotionele zitting in de Beringse politierechtbank terecht. Niets had ze opgemerkt van het ongeval, waarna ze was doorgereden. “Het had nooit mogen gebeuren”, sprak ze. “Het is een dame van weinig woorden. Ze is introvert van aard”, sprak haar advocaat Christophe Daerden. “Een ‘binnenfretter’. Mij komt het over dat u het niet heeft willen vatten. Alsof er een gordijn is toegegaan en u bent verder gereden. De zijspiegel die er af is. De klap op de motorkap … Dat had u toch moeten horen”, vroeg de politierechter zich af.

Onbegrijpelijk

“Gaat het”, polste de rechter bij de weduwe van Marius. “Neen. Het is heel vervelend dat de vrouw die het ongeval heeft veroorzaakt, nooit contact heeft opgenomen. Dat had het wat menselijker gemaakt.” Haar advocaat Yves Janssen hamerde daar eveneens op. “Had mevrouw zijn hand al maar even vastgehouden, dan was het toch een ander verhaal geweest. Een verschil had het misschien niet uitgemaakt in het overlijden, maar had ze Marius even bijgestaan … Het is heel erg moeilijk te begrijpen dat ze doorgereden is. Dat maakt het nog pijnlijker.” De advocaat vroeg om een nog later te bepalen vergoeding voor de weduwe, kinderen en kleinkinderen. “Als ze echt niets gezien heeft, waarom rijdt ze dan nog met de auto? Of waarom heeft haar familie het haar dan niet verboden?”

De procureur stelde dat op die bewuste dag de weersomstandigheden normaal waren en dat Marius op de fietssuggestiestrook reed. “Ik kan er niet bij dat u niets van de aanrijding gemerkt heeft. Het slachtoffer is op de auto terechtgekomen en weggekatapulteerd. Vluchtmisdrijf is een van de zwaarste misdrijven in de verkeerswetgeving. Het is totaal onbegrijpelijk dat u geen hulp geboden heeft. Dat is laf. Een laffe houding.”

Voor het ongeval en het vluchtmisdrijf is een celstraf van 9 maanden gevraagd en 4.800 euro boete. Ook vorderde hij een levenslang rijverbod. “Als u totaal niets weet van een aanrijding waar u niet naast kon kijken, moet ik u levenslang uit het verkeer houden.”

Vluchtreflex

Christophe Daerden sprak over een bijzonder droevig dossier. “Hier zijn geen winnaars, wel twee gebroken families. Er blijven vragen onbeantwoord. Mijn cliënte is verteerd door schuld- en schaamtegevoelens.” De advocaat wees erop dat zijn cliënte, die niet onder invloed was of te snel reed, twee maanden voor het ongeval nog slaagde in een rijgeschiktheidstest in Nederland. Hij stelde dat de vrouw in die periode heel veel zorgen had met het paardenpension dat ze uitbaatte. “Maar vooral dat ze heel kort voor het ongeval te horen kreeg dat haar man kanker had en terminaal was. Ze zat met van alles in haar hoofd en liep een beetje rond als een zombie. Het is niet ondenkbaar dat ze door de omstandigheden zeer van de wijs was. Mogelijk heeft ze instinctief vanuit een vluchtreflex gereageerd en is ze doorgereden.”

Daerden vroeg om de celstraf met uitstel op te leggen. Daarnaast beklemtoonde hij dat de vrouw pas via dagvaarding het overlijden van Marius had vernomen en dat ze recent een brief aan de familie liet bezorgen.

Tot slot nam de dochter van het slachtoffer nog het woord. Emotioneel schetste ze het lijdensverhaal van haar papa en vroeg ze om de aanrijder een levenslang rijverbod op te leggen.

Vonnis op 17 november.