Schoot Cupido – en vooral de experten – raak tussen de koppels in ‘Blind getrouwd’? De laatste aflevering liep alleszins over van de liefde: naPauline en Kimvorige week, kozen ook de andere twee resterende koppels voor elkaar tijdens het beslissingsmoment. Maar de reünie vijf maanden later scheen plots een ander licht op het huwelijksgeluk van Ellen en Leander. “We hebben nog twee weken samengewoond, maar dan moest ik eerlijk zijn.”

Ellen & Leander:Hij heeft het nooit met zoveel woorden toegegeven, maar Leander ontkende ook niet dat er al sprake was van voorzichtige kriebels voor zijn Kempische wederhelft. Ellen had dan weer heel gemengde gevoelens. “Soms denk ik: ‘waar wacht je op?’ En dan weer: ‘maar’”, omschreef ze het aan haar vriendin. “Is er verliefdheid”, vroeg die laatste rechtuit. Waarop Ellen nee knikte. “Het hangt volledig af van mijn gevoelens voor hem. Ik weet dat hij nooit nee zal zeggen als ik het nog een kans wil geven”, besefte ze.

Tijdens het beslissingsmoment is Leander inderdaad vastberaden. Zo vastberaden dat hij de enige is die niet afleest van een brief. Zijn blik voortdurend op Ellen. Hij omschrijft haar als een warm, spontaan en bloedmooi meisje wier oogrollen hem doen smelten. “Ik vind jou de moeite om op te wachten”, benoemde hij ook haar meer afwachtende houding. Die leek in het gemeentehuis waar ze huwden plots verdwenen. Want ook Ellen zei ‘ja’ tegen Leander: “Dankbaar dat jij mijn man bent. Dankbaar voor wie jij bent. Niet alleen alle gekheid op een stokje, maar ook alle goedheid.”

Maar vijf maanden na het beslissingsmoment was het sprookje uit. Ellen en Leander beslisten toch om er een punt achter te zetten. Nochtans hebben ze er alles aan gedaan om het te doen lukken. “We zijn twee weken opnieuw gaan samenwonen in Antwerpen”, vertelde Ellen. Ze trokken in een appartement van Ellens vrienden die op reis waren. Toch bleef de échte klik uit. “Dat extraatje dat je nodig hebt, is er niet. De liefde was er niet”, legde Leander uit. “We hebben onder ogen moeten komen dat het er gewoon niet was”, zei ook Ellen.

Het moment waarop dat besef inzonk, was pijnlijk, gaven de exen toe. “Leander was een vuurkorf gaan kopen om gezellig popcorn te maken bij hem thuis. Ik kwam toe en dacht ‘oei’. Maar dan ben ik toch eerlijk geweest. ‘Ik denk dat dit het moment is dat ik je moet zeggen: ik vrees ervoor’.” Voor Leander was het een verlossing en opluchting om eindelijk te weten waar hij stond. Maar het ging toch gepaard met tranen. “Héél veel tranen”, beaamt Ellen. “Ik vind het nog altijd jammer dat het niet gelukt is”, geeft Leander toe, maar hij toonde zich daarbij niet verslagen.

Maïté & Ian:“Ik ben banger voor het beslissingsmoment dan voor onze trouwdag.” Ian was er niet helemaal gerust in wanneer hij afscheid nam van Maïté na zes weken samenwonen. De twee maakten er geen geheim van dat ze een goede match zijn, maar toch bleken sommige “kantjes” voer voor gekibbel. De structuur en ordelijkheid van Ian clashten soms met de nonchalance van Maïté in hun huishouden.En dan was er nog één harige stoorzender: Maïtés hondje Bailey. Net voor het beslissingsmoment bleef de viervoeter twijfel zaaien bij Ian, die absoluut geen fan is van honden. “Maar ik weet dat Bailey en Maïté een package deal is”, zei hij. Ook Maïté gaf toe schrik te hebben dat haar viervoeter een dealbreaker kon zijn. “Het is nog niet in kannen en kruiken.”