Actrice Reese Witherspoon (49) is voor het eerst openhartig over haar ervaringen met depressies in het verleden. Die dateren uit de periode dat de Oscarwinnares nog veel jonger was “Mijn drang naar perfectie speelde me parten”, zegt ze.

Reese Witherspoon onthult dat ze in het verleden vocht tegen depressies. Dat was al het geval toen ze een tiener was, maar dat overkwam haar ook toen ze beviel van dochter Ava in 1999.

Witherspoon, die in talloze films en series als The Morning Show acteerde, zegt dat het niet onverwachts kwam. “Het zit in onze familie. Mijn oma leed er ook aan. “Bij haar gebeurde het toen ze de zorg voor twee kinderen moest dragen en haar man constant ging werken. Ze had vele diploma’s en wou carrière maken, maar dat lukte niet meer.”

Na de geboorte van Ava belandde de actrice in een postnatale depressie. “Mijn humeur schommelde op en neer”, herinnert ze zich. “Het werd bij momenten erg. In de eerste zes maanden was ik tegelijk gelukkig en depressief. Ik huilde de hele tijd, ik was de hele nacht wakker, ik was uitgeput. Het was een hormoonschommeling die ik niet had verwacht. Ik merkte het al kort na de bevalling, maar ook toen ik maanden later stopte met borstvoeding.”

In de eerste zes maanden na de bevalling was ik tegelijk gelukkig en depressief. Ik huilde de hele tijd, ik was de hele nacht wakker, ik was uitgeput

Reese Witherspoon

Actrice

Uiteindelijk wendde de Legally Blonde-ster zich tot een vriendin die haar aanmoedigde om professionele hulp te zoeken. “Ik had connecties en middelen om naar een specialist in de geestelijke gezondheidszorg te gaan. Veel mensen hebben dat niet. Ze worstelen alleen en verbergen het,” zegt ze.

Losgelaten

Witherspoon besefte later vanwaar de depressies kwamen. “Ik was altijd bezig met drang naar perfectie. In je tienerjaren leg je jezelf een druk op om niet zwak over te komen. Het moederschap bracht me ook uit mijn evenwicht. Perfectie was niet langer altijd haalbaar. Ik begon te stressen. Het probleem nestelde zich in mijn hoofd. Ik was de controle kwijt. Dat was problematisch. Of zo leek het toch. Ondertussen werd ik ouder en ging die drang naar perfectionisme liggen. Ik heb het goed, wat valt er te klagen?”