Tijdens een sollicitatiegesprek stond de blaas van Sylvie Delezenne (45) plots op springen. De marketingexperte uit Lille wist niet wat haar overkwam. Jaren later kwam de verrassende waarheid aan het licht: de ambtenaar die haar interviewde, had stiekem een vochtafdrijvend middel in haar koffie gedaan, waardoor ze de constante nood voelde om te plassen. Delezenne bleek lang niet het enige slachtoffer. Ruim 240 vrouwen slepen de hoge ambtenaar voor het gerecht omdat ze dezelfde vernedering moesten ondergaan. Hij kickte er blijkbaar op om hen te zien kronkelen van ongemak.

Christian Nègre werkte voor het Franse ministerie van Cultuur in Parijs. Als interviewer nam hij de dames vaak mee op een lange wandeling. Een toilet was nooit in de buurt. Sommigen deden hun behoefte in het openbaar, voor de ogen van Nègre dus. Anderen wilden niet toegeven en plasten in hun broek. De schaamte die volgde, dragen ze nog met zich mee.

De feiten vonden van 2009 tot 2018 plaats, een periode van negen jaar dus. Nègre viel uiteindelijk door de mand omdat een collega hem duidelijk de benen van een overste zag fotograferen. Tijdens het onderzoek vond de politie op zijn computer een tabel, met als titel ‘Experimenten’. Daarin hield hij nauwgezet bij wanneer hij zijn slachtoffers te grazen nam en hoe ze reageerden.

Voor Delezenne was het een droom om op het ministerie – in de schaduw van het Louvre – te werken. Ze ging dan ook gretig in op zijn aanbod om een koffie te drinken. “Tijdens een sollicitatie zal ik niet snel nee zeggen”, vertelt ze aan de Britse krant ‘The Guardian’.

Verschillende uren

De koffiemachine stond in een drukke gang. Delezenne drukte zelf op het knopje. Nègre groette intussen een collega en nam de tas zelf even mee. Dat gebeurde zo subtiel dat het niet opviel.

Vervolgens stelde hij voor om het gesprek buiten te houden. Zo konden ze ook wat monumenten bezichtigen. “Het is toch prachtig weer”, voegde de ambtenaar er fijntjes aan toe.

Nègre leidde zijn gewillig slachtoffer naar de Jardin des Tuileries, een historisch park in het centrum. De wandeling zou verschillende uren duren.

“Zweetdruppels liepen over mijn voorhoofd”

Delezenne zette door omdat ze de baan echt nodig had. “Bij mijn vorige job was ik vanwege gezondheidsredenen vertrokken. Mijn spaargeld was aan het slinken”, klinkt het.

De drang om te plassen werd echter onhoudbaar. “Mijn handen trilden, mijn hart klopte, zweetdruppels liepen over mijn voorhoofd en ik liep rood aan. Ik zei dat ik even een plaspauze nodig had, maar hij bleef lopen.”

Delezenne zag geen andere uitweg meer: ze moest wel hurken aan de zijkant van een tunnel die naar een voetgangersbrug over de Seine leidde. “Hij kwam dichterbij en trok zijn jas uit om me af te schermen. Dat vond ik vreemd.”

Nog geen datum voor proces

De marketingexperte dacht dat haar kansen op de job nu compleet verkeken waren. “Op de terugweg had ik enorm veel dorst, ik heb liters water gedronken. Mijn voeten waren zo opgezwollen dat ze schuurden tegen mijn schoenen en aan het bloeden waren.”

Vier jaar later werd Delezenne gecontacteerd door de politie. Haar gegevens stonden in zijn tabel, net als enkele foto’s van haar onderbenen. Sindsdien kampt ze met een posttraumatische stressstoornis. “Ik wist niet eens dat zo’n aanval op de eerbaarheid bestond”, klinkt het verweesd.

Een datum voor het proces is er nog steeds niet. “En dat weegt op mij. De woede gaat niet weg”, besluit Delezenne. Nègre is intussen ongestoord aan de slag in de privésector.